سلام

با عرض پوزش اما همیشه از شغل فروشندگی متنفر بودم اما از اونجایی که از هرچی بدت بیاد سرت میاد الان فروشنده یه فروشگاه روسری فروشی هستم و از خودم و این کار بیشتر متنفرم بازم معذرت میخوام.

دلم واسه عزیزترین شده قد یه ذره عصاب هم که به قول بروبچ تعطیل شده شدید.

یه سوال : اگه یه شب وقتی دارید برمیگردید خونه تو تاکســـی یه دختر ۲۴ ، ۲۵ ساله رو ببینید که داره های های گریه میکنه و اصلآ قادر به کنترل اشکاش نیست چی فکر میکنید؟

شده کار من به محض سوار شدن به تاکسی دیگه نمیتونم خودم رو کنترل کنم و تا خونه اشک میریزم ملت هم فضول هی چپ چپ نگام میکنن. حالا بگین چه فکری به ذهن شما میرسه که بدونم چه فکری در موردم میکنن.

تو رو خدا واسم دعا کنید واسه وانشگاه قبول نشدم خودم رو میکشم بی ممول میشیدها حالا از ما گفتن بود.

ممول غمگینترین کوچولوی دنیا

پ.ن: راستی شب یلدا تون مبارک. تو خونه ما که نه از هندونه خبری بود نه تخمه نه کسی یادش بود شب یلداست نه چیز دیگه امیدوارم به شما خوش بگذره و گذشته باشه.