زندگی نامه احمدی نژاد

از کودکی علاقه به علم و دانش داشت. در خانواده­ای فقیر، زاده شده بود.1 می­شد حدس زد که اعتقادات دینی محکمی دارد.1 مردی ناشناس که مشخصن به روحانیت زمان خودش، احترام خاصی می­گذاشت.1 جنگ شد با دوستانش به جنگ رفت. دوستانی که بعدها هر کدامشان زنده ماند، به قدرت رسید.1 یک روز ساده که مثل همیشه خواب بود، 1 کسی صدای­اش کرد و او با روی خوش، از خواب بیدار شد.1 صبحانه­اش را خورد،1 ورزش روزانه­اش را کرد و کفش­های­اش را پوشید که به مسجد محل برود.1 سر نماز بود که کسی او را صدا زد.1 گفت : الان می­آیم و سریعن از مسجد بیرون آمد و کفش­های­اش را پوشید.1 با لبخند همیشه­گی پرسید: چه کسی ممکن است با آدمی مثل من کار داشته باشد؟ گفتند: مهم شده­ای و باید بروی و خودت را در رادیو تلویزیون به مردم معرفی کنی.1 گفت : هنوز زود است. ببین هنوز ساعت پنج صبح هم نیست!1 چون کسی او را نمی­شناخت، مجبور شد وقتی برسد، خودش را با صدای بلند معرفی کند.1 وقتی او را شناختند، او را بردند پیش آقای حیاتی. 1 و کمی که گذشت، توانست با ضرغامی هم دیدار کندو طبق معمول با شوخی و خنده او را سر ذوق بیاورد.1 قرار شده بود که رییس جمهور شود و مشت محکمی به دهان یاوه­گویان شرق و غرب و مخصوصن اصلاح طلبان بزند.1 او در دو مرحله مشت­های­اش را گره کرد.1 برای اولین بار که جلوی دوربین و میکروفون خبرنگاران قرار گرفت، کمی گیج شده بود.1 و حرکات ضد فرهنگی می­کرد و علامت گروه متالیکا را به مردم نشان می­داد! 1 مردم از این ساده­گی او لذت می­بردند و به چشم آدمی ساده دل نگاه می­کردند.1 که گاهی ابراز احساسات شدیدی می­کند.1 و گاهی از در هجوم ابراز احساسات مردم، کارش به جاهای باریک می­کشد!1 از خدا کمک خواست و شناسنامه­اش را برداشت و به پای صندوق رای رفت تا به خودش رای بدهد.1 مسیر از اول مشخص بود.1 فقط کافی بود او دوباره کفش­های­اش را به پا کند و لباس رزم بپوشد و از قوی­ترین مردان جهان کمک بگیرد تا به حلقه­ی قدرت، وارد شود.1 تا بتواند به پشتوانه­ی قدرت نظامی،1 و محبوبیتی که در بین نیروی مسلح داشت،1 و کمک «هوگو»ی خوبش،1 راه امامش را ادامه دهد.1 البته در این راه، دعای معلم کلاس اولش هم، بسیار کارساز بود. 1 توانایی­های خودش نیز به کمکش آمدند تا با نیرویی الهی و غیبی، در هاله­ای از نور فرو برود.1 و در هنگام عبادت، کفش­های­ کذایی را به پا کرد تا به سمت قدرت، حرکت کند و شیوخ کوچک منطقه را در تسلط قدرت بگیرد .1 او چهره­های دوست داشتنی فراوانی دارد. 1 گاهی رفتگر شهرداری ست،1 گاهی یک بلوچ گاهی یک لرستانی غیور گاهی یک تاجیک شش آتشه گاهی یک روستایی شاد گاهی یک عرب تمام عیار و گاهی نمی داند که دیگر کیست؟ اما همیشه کفش­های آهنینش را به پا دارد و با اتکا به خدا در هرجایی ولو در خانه­ی خدا برای رسیدن به حق مسلم مردمش، دل­سوزی می­کند.1 او از خودش چنین سیاست­مداری را به تصویر کشیده است:1 خدا عاقبت به خیرش کند   بر گرفته از وبلاگ پژواک. ممول